Hallo allemaal,

Als eerst willen we jullie even jaloers maken! Vanmorgen om 10 uur hadden wij al 30 graden en een strak blauwe lucht. Maar we krijgen mee dat jullie iets met ene Bertha te maken hebben! Vanaf deze kant willen we jullie heel veel sterkte wensen! ;)

Maar over vandaag, zal het een redelijk kort verhaal worden! We zijn vanmorgen om 7 uur op gestaan, waarom zo vroeg? Wij hebben ook geen idee, want we waren al met al pas om 10 uur bij de veerboot! Er moest nog gepind, boodschappen, getankt en terug na het hotel gereden worden. Of terwijl we passen ons aan aan de mentaliteit hier! Ook qua rijgedrag passen we ons steeds beter aan. Waar we in Nederland netjes met zijn alle wachten en elkaar soms voorrang verlenen is het hier gewoon je auto in de achteruit en gas erop. Ook links inhalen terwijl je voor het stoplicht staat te wachten is hier de normaalste zaak van de wereld (en nee mam/pap/oma, dit doen we dan weer niet!). Tegen de richting in rijden doen we dan wel weer, maar geloof ons, wij vallen nog reuze mee vergeleken met die Kroaten hier!

Al met al zaten we dus rond 10 uur op de veerboot naar Ulgjan. De planning was om met de veerboot na Ulgjan te gaan wat met een brug aan Pasman zit verbonden en vervolgens weer met de veerboot terug na het vaste land. Ondertussen wilde we de twee eilanden een beetje verkennen. Maar.. Ja inderdaad een maar, we hebben Ulgjan (het drop) gezien. Maar dan wel alleen het strand en het water! Of ja.. strand, dat kun je het niet echt noemen hier. Het zijn vooral keien, dood gras en asfalt om op te liggen. Maar we hebben hier even heerlijk met de voetjes in het water gezeten en genoten van het super mooie uitzicht! Na een uurtje zijn we weer veder gereden richting Pasman. Wij zonder TomTom en ja hoor.. volgens mij hebben we alle binnen wegen rondom dropje Pasman gezien. Ach.. zo zie je nog eens wat van een land! Al met al zijn we bij Tkon gekomen waar we eerst even hebben gegeten. En hier kregen we weer te maken met de oh zo vriendelijke Kroatische mensen! Het is een wereld van verschil, ons appartement wordt gerund door een stel super Kroaten. Ze zijn aardig en helpen met alles en doen alles voor ons. Maar daar buiten.. ach wat moeten we ervan zeggen.

Over het eten wijden we niet zoveel uit, was niet onze beste maaltijd. Maar wel weer een super uitzicht!! Na het eten zijn we het water in gegaan. Werd ons ook gevraagd aan tafel of we haast hadden omdat we zo snel wilde afreken. Uhm.. nee wij willen gewoon met 30 graden dat heerlijke water in! Heerlijk was het zeker, maar vooral en dan ook echt vooral KOUD!! Maar weer een enorm mooi uitzicht, we kunnen het wel blijven zeggen, maar echt super mooi is het hier! Na het zwemmen hebben we even lekker in de zon gelegen om vervolgens terug te gaan richting de veerboot.

En tot onze grote schrik (in de ochtend was het enorm rustig bij de boot) stond er een wachtrij! En natuurlijk geluk stond aan onze zij, wij mochten weer twee uur wachten op de volgende veerboot! Maar toch een klein engeltje op ons schoudertje, na een uur kwam er een boot om toch wegens de drukte een extra keer op en neer te varen! Gelukkig hebben wij in de auto gewacht. De auto achter ons was het dorp in gegaan en heeft dus nooit mee gekregen dat er een extra boot kwam!

Terug in Zadar wilde we nog even snel een souvenirtje halen en wat zagen we tot onze schrik. De suffe, oude, saaie stad van gister, die was weg! Wat een drukte, leuke kraampjes en gezelligheid. En nu ook zowaar de kerk met super uitzicht open! Dus we hebben nog even rond gelopen, de kerk beklommen en van het uitzicht genoten (nou ja, Nanette genoten en Lisan zo ver mogelijk bij de rand vandaan gelopen! Na dit mooie uitzicht zijn we naar het appartement gegaan om alle spullen (en dat was nogal veel!) in te pakken. En nu zitten we heerlijk aan een wijntje te wachten tot onze wasmachine (ja we mochten wassen van deze super Kroaten) klaar is. En dan gaan we morgen eens kijken wat Sibenik ons te brengen heeft!

Veel liefs,

Nanette en Lisan